Moviendo'l cadril



Va delles tardes nes que na más pongo a sonar el tocadiscos con un tema del discu nuevu de Javier Álvarez, la mio vecina d’enfrente apoyase na ventana y mirando pa’abaxo, pa la cai, mueve el cadril al ritmu de la música.

Quedo ablucau mirando pola ventana, detrás de les cortines pa nun ser vistu, con mieu a que cualquier movimientu que yo faiga provoque que’l baille fine de sópitu.

La mio vecina d’enfrente ye una paisana de unos setenta años, col pelo a medio tiñir y una bata de les de simpre, d’eses que son mandilón, mandil y a más puedes dexala puesta si tienes la visita de cualesquiera que seya l’amiga que vien a echar la tarde.

A la mio vecina presta-y la música que a mí me presta, música que nun ye quien a escuchar, pero sí a sentila.

Comentarios

Petit Sue ha dicho que…
La vecina one more time? Voy pensar que yes James Steward...

Entradas populares de este blog

Manifiestu de cineastes asturianos

Cayome un diente

Pasó la seronda y tres cuartos d'iviernu.